کد مطلب:187960 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:293
امام باقر در زندان
وجود مقدس امام باقر (ع) و روش و حركات او در مدینه، گر چه مبارزه ی رو در رو و علنی با دستگاه طاغوتی هشام نبود، ولی همه ی آن برنامه ها نشانه ی یك نوع مخالفت با آن دستگاه بود، سرانجام هشام تصمیم گرفت تا آن حضرت را از مدینه به شام تبعید كند.
مأمورین، آن حضرت را با پسرش امام صادق (ع) از مدینه به شام آوردند، و برای اهانت به مقام آن حضرت سه روز به او اجازه ی ورود به نزد هشام ندادند، و حتی
[ صفحه 79]
آنها را در اردوگاه غلامان جای دادند هشام به درباریان خود گفت: وقتی كه محمد بن علی (ع) (امام باقر) وارد مجلس شد، نخست من او را سرزنش می كنم، وقتی كه سكوت كردم شما به اتفاق او را سرزنش كنید.
به دستور هشام، به امام باقر (ع) اذن ورود دادند، حضرت وارد مجلس شاهانه شد، و با دست به اهل مجلس اشاره كرد و فرمود: السلام علیكم، سلام عمومی به همه ی حاضران كرد و نشست.
هشام دید امام باقر (ع) سلام خصوصی به او نكرد، به علاوه بی اجازه ی او نشست، خشمش بیشتر شد و گفت: ای محمد بن علی! همواره یك نفر از شما میان مسلمین اختلاف انداخته و مردم را به بیعت خود می خواند و خود را امام می داند، سرزنش بسیار كرد.
وقتی كه ساكت شد، اهل مجلس طبق توطئه ی قبل به سرزنش آن حضرت پرداختند پس از آن كه همه ساكت شدند، امام باقر (ع) برپا ایستاد و فرمود: ای مردم كجا می روید و شما را كجا می برند؟ خداوند اولین افراد شما را به وسیله ی ما راهنمائی كرد و هدایت آخرین افراد شما نیز با ما خواهد بود، اگر شما به پادشاهی چند روزه دل بسته اید، پادشاهی ابدی با ما است، چنان كه خداوند می فرماید:
و العاقبة للمتقین.: «عاقبت برای پرهیزكاران است». (قصص - 83)
هشام دستور داد آن حضرت را به زندان افكندند.
ولی طولی نكشید كه روش آن حضرت در زندان، همه ی زندانیان را به سوی او جلب كرد، جریان را به هشام گزارش دادند، سرانجام هشام دستور داد آن حضرت را تحت نظر به سوی مدینه باز گرداندند [1] و در مسیر راه اتفاقاتی افتاد كه برای رعایت اختصار از ذكر آنها خودداری شد.
[ صفحه 80]
مأمورین، آن حضرت را با پسرش امام صادق (ع) از مدینه به شام آوردند، و برای اهانت به مقام آن حضرت سه روز به او اجازه ی ورود به نزد هشام ندادند، و حتی
[ صفحه 79]
آنها را در اردوگاه غلامان جای دادند هشام به درباریان خود گفت: وقتی كه محمد بن علی (ع) (امام باقر) وارد مجلس شد، نخست من او را سرزنش می كنم، وقتی كه سكوت كردم شما به اتفاق او را سرزنش كنید.
به دستور هشام، به امام باقر (ع) اذن ورود دادند، حضرت وارد مجلس شاهانه شد، و با دست به اهل مجلس اشاره كرد و فرمود: السلام علیكم، سلام عمومی به همه ی حاضران كرد و نشست.
هشام دید امام باقر (ع) سلام خصوصی به او نكرد، به علاوه بی اجازه ی او نشست، خشمش بیشتر شد و گفت: ای محمد بن علی! همواره یك نفر از شما میان مسلمین اختلاف انداخته و مردم را به بیعت خود می خواند و خود را امام می داند، سرزنش بسیار كرد.
وقتی كه ساكت شد، اهل مجلس طبق توطئه ی قبل به سرزنش آن حضرت پرداختند پس از آن كه همه ساكت شدند، امام باقر (ع) برپا ایستاد و فرمود: ای مردم كجا می روید و شما را كجا می برند؟ خداوند اولین افراد شما را به وسیله ی ما راهنمائی كرد و هدایت آخرین افراد شما نیز با ما خواهد بود، اگر شما به پادشاهی چند روزه دل بسته اید، پادشاهی ابدی با ما است، چنان كه خداوند می فرماید:
و العاقبة للمتقین.: «عاقبت برای پرهیزكاران است». (قصص - 83)
هشام دستور داد آن حضرت را به زندان افكندند.
ولی طولی نكشید كه روش آن حضرت در زندان، همه ی زندانیان را به سوی او جلب كرد، جریان را به هشام گزارش دادند، سرانجام هشام دستور داد آن حضرت را تحت نظر به سوی مدینه باز گرداندند [1] و در مسیر راه اتفاقاتی افتاد كه برای رعایت اختصار از ذكر آنها خودداری شد.
[ صفحه 80]
[1] تلخيص از اصول كافي ج 1 ص 471.